De Tsechhenling-tempel is een boeddhistische tempel gebouwd in 1992 door een groep van 20 Tibetaanse boeddhisten, ten behoeve van het grote publiek om religieuze ceremonies te houden. Het ligt in de wijk Changzamtok in Thimphu, dicht bij het Jigme Dorji Wangchuck National Referral ziekenhuis. De belangrijkste functie van de Lakhang (= tempel)  zijn de religieuze ceremonies, gezamenlijk ondersteund via het ontvangen van donaties en bijdragen van haar actieve leden evenals van lokale donaties.

Vandaag bestaat de tempel uit twee grote delen. Het eerste deel bevat een reusachtig beeld van Guru Rinpoche (letterlijk “de kostbare meester”), een Indiase boeddhistische meester uit de 8ste eeuw die het tantrische boeddhisme stichtte en het eerste Tibetaanse boeddhistische klooster bouwde. Hij wordt beschouwd als de tweede Boeddha. Met zijn grote gebedshal dient het eerste deel ook als de hoofdtempel voor het uitvoeren van rituelen en religieuze activiteiten.

Het tweede deel, dat zich aan de zijkant van de hoofdtempel bevindt, herbergt een tempel van “Rigsum Gonpo”, wat de “beschermers van de drie rijken” betekent, zijnde Avalokiteshvara, Manjushri en Vajrapani. Dit deel heeft ook een grote gebedsmolen en 1.000 beelden van Vajrapani, de Houder van de Thunderbolt Scepter die de kracht van mededogen symboliseert, wat de kracht van alle Boeddha’s representeert.

Voor beoefenaars van yoga is Vajrapani een archetype gemeenschap van felle vastberadenheid en symboliseert onverbdiddelijke effectiviteit in de verovering van negativiteit. Vajrapani transformeert de energie van haat in actieve wijsheid en magische perfectie. De Tsechhenling-tempel werd gebouwd en gerenoveerd door de Tibetaanse gemeenschap uit Thimphu. De leden zorgen om de beurt voor de tempel wanneer er religieuze activiteiten plaatsvinden. De tempel wordt uitsluitend gebruikt voor bidders van dienst te zijn doorheen het jaar en voor vastenactiviteiten, met name tijdens het Nyongney (= vastenfeest). De leden hebben onlangs Lama Dawa aangesteld als verzorger van de tempel, die zorgt voor het welzijn en baat van de tempel. Op deze manier is de tempel ten alle tijde toegankelijk, waardoor het handiger is voor boeddhisten om zelf religieuze ceremonies te organiseren in de tempel.

De Lhakhang is absoluut een plek die een bezoek waard is, vanwege de architecturale structuur en voor de gebedsplechtigheden die er worden gehouden. Het doel van de renovatie in 2016 was om 108 kleine gebedsmolens rondom de hoofdtempel te installeren, en één nieuwe grote gebedsmolen in de tempel. Als onderdeel van de renovatie is het algemene toonbeeld van de tempel ook verbeterd, met name door de 1.000 beelden van Vajrapani in glazen kasten te beschermen.Een gebedsmolen is een cilindrisch wiel op een as, gemaakt van metaal en hout. De kern van elke cilinder is een ‘levensboom’ met vele duizenden mantra’s eromheen gewikkeld. Aan de buitenkant van elk wiel is de mantra “Om Mani Padme Hum” in het Sanskriet geschreven. Ook afgebeeld zijn Dakinis, beschermers en de 8 veelbelovende symbolen Ashtamangala. Volgens de Tibetaans-boeddhistische traditie heeft het draaien van een dergelijk wiel hetzelfde verdienstelijke effect als het herciteren van de gebeden.

The Himalaya Club heeft de renovatie van de Tsechhenling tempel mogelijk gemaakt met een donatie aan de Tibetaanse Boedhistische gemeenschap in Thiphu, Bhutan.

Deki Yangzom is een 31-jarige Bhutanese vrouw die in Yurung, Pemagatshel District, Bhutan woont. Ze kreeg in januari 2015 de diagnose chronische nierfaling. Sindsdien ondergaat Yangzom twee keer per week dialyse in het Jigme Dorji Wangchuck National Referral Ziekenhuis in Thimphu, Bhutan. Ze werd door de nefroloog in het ziekenhuis geadviseerd om een niertransplantatie te ondergaan.

Deki is een huisvrouw van beroep en is getrouwd met een ambtenaar, die het gezin onderhoudt. Ze hebben een 8-jarige zoon die in het eerste leerjaar studeert. Deki is momenteel 7 uur reisafstand van haar man en zoon verwijderd, om behandeling te krijgen in de hoofdstad. Ze woont momenteel bij haar oudere broer en zijn familie in Thimphu.

Mevrouw Yangzom is op zoek naar een vrijwillige nierdonor onder haar broers en zussen. Haar drie oudere broers werden ongeschikt verklaard vanwege een erfelijke hoge bloeddrukziekte. In november 2016 kwam haar neef, de heer Thinley, naar voren om een van zijn nieren te schenken aan mevrouw Yangzom. De voorafgaande testen zijn allemaal met succes uitgevoerd in het Jigme Dorji Wangchuck National Referral Hospital. De volgende stap is om Deki door te verwijzen naar Kolkota, India, voor de niertransplantatie procedure. Nadat Deki is doorverwezen, wordt de niertransplantatie in maart 2017 uitgevoerd. De medische kosten voor de niertransplantatie worden gedragen door de Bhutanese overheid. Niettemin, heeft de patiënt voldoende budget nodig om in India te blijven tijdens de transplantatie procedure en tijdens de nazorg, die bestaat uit post-transplantatie controles. De Bhutanese overheid biedt zo’n budget niet aan. Omdat de levensstandaard in India hoger is dan in Bhutan, is dit budget vaak moeilijk te voorzien door de patiënt zelf. Deki wordt gesteund door de Bhutanese Nierstichting, die de praktische, administratieve en financiële aspecten van de medische hulp voor nierpatiënten in Bhutan regelt.

De Himalaya Club heeft besloten om een donatie te doen voor de niertransplantatie van Deki Yangzom. Dit stelt Deki in staat te overleven en terug een normaal en gelukkig leven te kunnen leiden met haar gezin en voor haar zoon te kunnen zorgen.

Tej Bahadur is een 20-jarige jongen uit Rolpa, Nepal. Hij werd geboren in een boerenfamilie van zes met een laag inkomen. Landbouw is de enige bron van inkomsten in het gezin.

Tijdens de aardbeving in Nepal op 25 april 2015 zijn twee van de familieleden omgekomen toen hun huis instortte. Tej overleefde de aardbeving, maar beide benen werden verpletterd toen het tinnen dak van het huis op zijn benen viel. Hij leed aan twee verbrijzelde beenbreuken, maar zijn ouders konden hem niet meenemen naar een ziekenhuis, omdat ze geen financiële middelen hadden om de behandeling te betalen. Tej kreeg eerste hulp voor de open wonden op zijn benen, maar het gezin was niet in staat om hem enige verdere zorg te bieden.

Na een aantal weken waren de infecties op zijn benen nog niet genezen. De familie werd gedwongen om Tej naar het ziekenhuis te brengen voor een controle. In het ziekenhuis ontdekten artsen dat de verbrijzelde breuken en de infecties aan zijn benen ervoor zorgden dat de bloedtoevoer naar delen van het botweefsel onderbroken wordt, wat zich had ontwikkeld tot gangreen. Zijn benen waren onherstelbaar beschadigd en er was geen andere keus meer dan amputatie.

Na de amputatie werd Tej opgenomen in het Khagendra New Life Home, opgericht door de Nepalese gehandicaptenorganisatie in Jorpati, Kathmandu in 1965. Deze organisatie biedt behandelingen en revalidatie aan. Verder ook trainingen, opleidingen, werk, een standaardlevensstijl en mensenrechten voor mensen met een handicap. Om al deze diensten te verlenen, is het Khagendra New Life Home gedeeltelijk afhankelijk van de inbreng van de gehandicapte patiënten zelf, maar de ouders van Tej hebben moeite om zijn verdere behandeling en opvoeding te financieren.

Tej is een zachte, down to earth jongeman, met nog een heel leven voor zich. Hij heeft klas 7 bereikt en wil zijn studies voortzetten opweg naar een masterdiploma, op een universiteit met een goede reputatie. Met prothetische benen zou Tej weer naar school kunnen gaan en een normaal leven kunnen leiden.

De Himalaya Club gaf Tej Bahadur twee nieuwe prothesenbenen zodat hij weer een normaal en gelukkig leven kan leiden.

Rinchen Dorjee werd geboren op 20 december 1999, in het dorp Khasadrapchu, Bhutan.

Hij woont in een kleine hut in de koude bergtoppen van Khasadrapchu, met zijn moeder Dorji Lhamo en zijn 14-jarige broer Jigme. Hun hut is gemaakt van stalen platen, hardboard, papier en tape en bevat amper meubels. Het is altijd zeer koud geweest om in te wonen, tot zeer recent elektrische verwarming werd toegevoegd, in december 2016.

Vele jaren geleden zijn Rinchen’s ouders gescheiden. Na de scheiding is de vader van Rinchen verdwenen. Sindsdien onderhoudt Rinchen’s moeder het gezin met een zeer bescheiden inkomen van ongeveer 25 euro per maand, dat ze verwerft als schoonmaakster. Toen we Rinchen ontmoette, zat het gezin in de schulden, omdat ze sinds enkele maanden de bescheiden huur van het huis niet meer konden betalen.

Sinds zijn geboorte heeft Rinchen misvormde handen en benen. Jaar na jaar verslechterde zijn toestand, tot zijn benen onherstelbaar beschadigd waren. In 2015 werd het linkerbeen van Rinchen geamputeerd boven de knie en zijn rechterbeen werd geamputeerd onder de knie. Zes maanden later ontving hij prothesen en een revalidatie in het Gidakom-ziekenhuis in Thimphu. Helaas zijn deze prothesen van 8 kilo per stuk te zwaar voor Rinchen om te gebruiken. Elke nacht zijn zijn stompen geïrriteerd vanwege het te zware gewicht van de prothesen. Lichtere protheses zijn niet beschikbaar in Bhutan, tenzij de patiënten de prothesen zelf betalen. De moeder van Rinchen heeft niet genoeg middelen om te betalen voor lichtere prothesen.

De Himalaya Club heeft besloten om Rinchen’s familie een donatie te geven, om hem twee nieuwe prothesenbenen te geven zodat hij weer kan lopen en een gelukkig en normaal leven kan leiden.

Eind januari 2017 ontving Rinchen nieuwe lichtgewicht prothesen bij de Prostheses Foundation in Chiang Mai, Thailand. Naast alle kosten die nodig zijn om Rinchen nieuwe prothetische benen te bezorgen, omvatte de donatie ook elektrische verwarming voor hun huis, kleding en fondsen om de schuld van het gezin af te betalen.

Ronald Stok adviseerde Rinchen aan The Himalaya Club voor sponsoring, nadat hij Rinchen in Bhutan in november 2016 had ontmoet. Mr. Stok zorgde voor alle praktische zaken tijdens de procedure.